روزهای خوب

خدا میگوید تو را مرحله به مرحله رشد دادم و بعد از آن از روح خودم در تو دمیدم.

میگوید، تو میتوانی پست تر از حیوان باشی و برتر از فرشته ها.

در من پتانسیل تسلط به ماده قرار داد.

اما من همچنان به دنبال شکلات و لذت و دلبستگی های بی ارزش...
و لابد چقدر برای خدا سخت است که تو را آن آفریده باشد و تو این باشی...

گفت: اینگونه زیستن در نگاه تو خوب است یا خوب نیست؟

گفت: من زمان فکر کردن به چگونه زیستن ندارم؟

گفت: این اوج بیچارگی است...

من بر این باورم
14 ساعت در شبانه روز اگه وقت بذاری روی کار کمتر خروجی داره از اینکه 8 ساعت وقت بذاری برای کار و 4 ساعت وقت بذاری برای خودسازی...
اما عمل چیز متفاوت تریه...

باشد که عمل کنم

آدم ها فراموش می کنند...

شاید گاهی طعم شیرینی در ذهن از خاطره ها باقی بماند و خنده ای تلخ و آرزویی گنگ روی هوا...

آدم ها خودشانند، آدم ها می روند، آدم ها برای هم رفیق هم که باشند... تلخ است ولی می روند...

شاید هم به وحدت برسند

وجود واحد است، یک جنس است، یک چیز است

غلیظ باید شد، بیشتر باید بود، به وحدت باید رسید...